Door technologische ontwikkelingen en onderzoek weten we tegenwoordig veel meer over de werking van het menselijk lichaam en het ontstaan van ziektes. Daarmee zijn de mogelijkheden voor diagnostiek en behandeling ontzettend gegroeid. In 2022 registreerden artsen 2.750 verschillende diagnoses. Bij een derde van deze diagnoses zetten zij meer dan 100 verschillende zorgactiviteiten in voor de diagnostiek en behandeling van hun patiënten.

Hand in hand met deze ontwikkelingen zijn er steeds meer (super)specialismen ontstaan. Er is niet meer één algemeen geneesheer, maar er zijn meer dan 350 verschillende superspecialisaties. Ook bestaat een ziekenhuis uit steeds meer verschillende ‘zorgstations’ met elk hun eigen medisch team en specifieke faciliteiten. Onze ziekenhuiszorg is een groot netwerk (de kaart is wel 2 kilometer lang!) met vele afhankelijkheden.

We concluderen dat de enorme vooruitgang van de geneeskunde ook een keerzijde heeft: de zorg is meer gefragmenteerd en minder overzichtelijk. We zien bijvoorbeeld kwetsbare ouderen die bij verschillende (super)specialisten komen, waarbij een overkoepelende blik ontbreekt. Ook zien we dat discussies over concentratie van zorg ingewikkeld zijn, onder andere omdat de (mogelijk) te concentreren zorg nauw vervlochten is met de rest van het ziekenhuis, op meer manieren dan in eerste instantie te overzien is.

De komende tijd willen we, samen met (zorg)professionals, onderzoeken hoe we goed met de complexiteit van onze zorg kunnen omgaan. We gaan in op de voor- en nadelen van (super)specialisatie, waar en hoe we de zorg weer kunnen versimpelen en in welke gevallen we de complexiteit juist moeten omarmen. Hiertoe organiseren we enkele rondetafelbijeenkomsten om perspectieven en ideeën samen te brengen.

Wilt u, of iemand uit uw omgeving, met ons in gesprek gaan of aansluiten bij een rondetafelbijeenkomst? Dan horen wij dat graag via complexiteitvanzorg@gupta.nl.